26.6.11

Layers

"Μια χαρά είμαι" απάντησε ενώ έκλεινε βιαστικά το ακουστικό. 
Την ίδια στιγμή πατούσε "send" στις αδέξιες και χονδροειδείς προσκλήσεις για τετ α τετ επαφές, στις τελευταίες προσπάθειες κατευνασμού της μοναξιάς.

Ένα τσιγάρο αργότερα θα φτιάξει καινούριες λέξεις για να χωρέσει την "ελευθερία" μέσα σε στραβούς στίχους ακατ-ανόητων ποιημάτων. Όμως την ώρα που θα κοιμούνται φυτά, ζώα και άνθρωποι, θα ζωγραφίσει γυμνή λαμπερά αστέρια και κόκκινες καρδιές στο μαυροπίνακα του ουρανού. 

Απορροφημένη, προσπαθώντας για το τέλειο σχήμα, δε θα ακούσει ποτέ τις ερωτήσεις του αγουροξυπνημένου κέδρου:

Τι είναι αυτό που πραγματικά φοβάσαι; Σε τι προσεύχεσαι τελικά;

..και τώρα άκου αυτό.

18.6.11

kiss me


καιξεκόλλαμετοχαζορομαντικογουτσουγουτσουσιχαμαεμετοςγαμωτοσου

Μονομανίες


Η ασφάλεια της μονομανίας.
Η ασφάλεια του να κάνεις τα ίδια και τα ίδια
συνεχώς
τα ίδια

Σήμερα ξύπνησες; Έφαγες; Δούλεψες; 
Γέλασες; Αγκάλιασες;
Ένιωσες; Που είσαι;

Μακαρόνια με τόνο, πρωινό χασμουρητό, δύο καφέδες, 
κόκκινα μάτια και ένα καρδιοχτύπι
ίδιο, κάθε μέρα.
...σα ρολόι
τικ 
τακ 
τικ 
τακ
τικ
τακ
τικ

Όταν η μονομανία εισβάλλει στις σκέψεις σου, 
Τα γραπτά όλα μοιάζουν ίδια, 
οι λέξεις ευτελίζονται,
φτωχαίνουν,
λιγοστεύουν ,
μικραίνουν.

Τα ρολόγια όμως είναι σιχαμένα
και τα λόγια τούτα αισιόδοξα.
Η ελπίδα δεν χάθηκε.
Είναι εκεί..
Στο βάζο με τα μαραμένα τριαντάφυλλα
στο ποτήρι της ξινισμένης μαυροδάφνης
στα εφηβικά ποιήματα
στα παιδικά όνειρα
στο ρουτινιασμένο καρδιοχτύπι


Τολμάς να αλλάξεις τους χτύπους της καρδιάς σου
το μυαλό σου, τις σκέψεις σου;

Τολμάς να αλλάξεις εσένα;

Τολμάς να αλλάξεις τις μονομανίες σου, 
την σιγουριά σου, την ασφάλειά σου;

Τολμάς να ακροβατήσεις στο γκρεμό;
Μη,
Μη φοβάσαι..




Ύψωσε το σάπιο, σκονισμένο ποτήρι σου,
απόψε, πρώτα θα πιούμε στην ασφάλεια
και μετά θα μοιραστούμε τις μονομανίες μας.